Puma-store lekkernij

Mijn vrolijk broertje van 9 is bij me.
Hij praat over Feyenoord shirts als mijn oog valt op iets dat net even
belangrijker is als voetbalclubs uit Rotterdam. "Hai", zegt ze terwijl
ze met 1m 65,bruin haar, licht bruine ogen en mediterraans kleurtje
voorzichtig zwaait.
"Hey" zeg ik.
"Homo doe dan iets! Ja wat dan? Weetikveel vraag dr tot hoelaat ze
werkt! Ja 5, tis zaterdag sukkel! Nou en?! Vraag dr msn! Is dat het
beste wat je kan verzinnen pootje, je bent een fokkin gigantische
American Football speler moordenaart op t veld en het enige wat je kan
verzinnen is dr msn? Nou doe iets goos!

Denk ik, terwijl ik mijn hoofd nonchalant wegdraai en het gesprek op
iets luidere toon met mijn broertje hervat hopend dat ze inhaakt. Ik
doe alsof ik een shirtje voor hem zoek en hij doet enthousiast mee,
gelukkig. Swami d'r hindoestaanse collega informeert me dat er helaas
geen kindermaten zijn.

Ik draai me om en kijk openlijk naar haar, zij ook lacht heel lief en
knikt zelfs. Ik noem mezelf op dit punt een vriendje en nog wat
referenties naar niet alfa mannelijk gedrag.

Ik kijk nog 1 keer naar haar en wederom kijkt ze terug en alweer lacht
ze.

Ik loop de winkel uit.

Peace en Powa,

Eerlijk.

Verstuurd vanaf het appartement van Albert Verlinde.