zaterdag 25 december 2010

Kerstkado.

Dit kreeg ik voor kerst:

De schuld.

donderdag 21 oktober 2010

Glas

De wind raast aan mij voorbij.
Ik voel hem niet.
In de verte staat mijn huis.
Ik zie hem niet.
Het verleden kruipt omhoog als herfstbruine boomtoppen.
Ik wil het niet.
Een vervlogen tijd, een vast begin.
Ik durf het niet.
De wind raast aan mij voorbij.
Ik sta achter glas.


A.R.K.

Verstuurd vanuit mijn huis.

woensdag 6 oktober 2010

Swieber niet stelen.

Ze bereed me. Ik keek naar haar in het duister, terwijl haar hoofd
dichterbij kwam om mij te zoenen. Ik had eigenlijk geen zin. Mijn
telefoon ging over. Het zelfde belletje dat ik al duizenden keren had
gehoord, een sms.
'hey hoe was je solo :P
Lotte'
Daar ging mijn fantasie en het beeldscherm met het betekenisloze
gepomp met het geluid gedempt had iets melancholisch.
Ik staarde naar de muur en de lichtflikkeringen gaven beweging aan.
Een rijke fantasie of toch niet? In ieder geval niet te testen.
Ik trok mijn broek van mijn enkels en begaf me naar de koelkast. Leeg
net als mijn beeldscherm. Ik smste iets betekenisloos terug en waande
mij in een wereld zonder vrouwen.
Al snel dacht ik aan mannen en dat beviel niet. Mannen, wij, zo vol
van onszelf om niks. Vrouwen, zij, zo geniepig in het spel om niks.
Dom of hoer. De schepper geeft keus.
Lang kwaad was ik niet, want ik heb al een aantal jaar door dat
degenen die vergeten, langer leven.
Uiteindelijk gaat alles. Tja, waarheen?
Goede vraag Sherlock, neem nog een biertje en blijf van die wiet af.

Peace en brakka..

Eerlijk.


Verstuurd vanaf een Høkia.

woensdag 22 september 2010

23:43

Ik keek haar aan, terwijl ze mij in m'n mond nam. De kleine hapjes van
de top en niet al te grote zuigkracht verraadde dat ze er niet heel
veel zin in had. Ik dacht heel eventjes dat dit een slechte daad was
en dat onze lieve Heer mij persoonlijk zou roosteren hiervoor.

Ze lag waarschijnlijk thuis in haar bed met mij in haar hoofd als laatste
gedachte. Ik, mij, hij die nu een donkere schone tranen in haar ogen
stoot. Meedogenloos, nadat hij de meest waardeloze pijpbeurt had
gekregen op die van Natascha* met een beugel na.

"Denk je dat er een kans is voor ons?"

Gedachten vliegen sneller dan zinnen. Het antwoord kwam vrij direct,
maar de gedachtestroom in mijn hoofd leek wel een eeuwigheid. Nog
voordat er een opgedroogd zoutmeer ontstond had ik haar hart al
doorboort met:

"Ik zie dit ding meer als sex eigenlijk, want ik heb gewoon mijn
vriendin"


Zij huilt en mijn zwaard hangt slap naast een schede waar ik vanavond
waarschijnlijk niets meer zal holsteren.

(Aan auteur verteld)

*Namen zijn fictief

Mijn reactie:

Geen.

De verteller doet het met een vrouw, terwijl zijn vriendin thuis aan
hem ligt te denken. Zijn maîtresse vraagt hem of hij met haar een
relatie wilt beginnen. Iets dat hij kalm afwijst.

Er is geen moraal, mannen kunnen honden zijn.



Peace unterlund Powa.


Verstuurd vanaf een restaurant op Colorado Airport

maandag 6 september 2010

NoFX - It's my Job to keep PunkRock Elite

Indiscriminate
I'd rather be elite
I'll choose my own shit scene
Unsubstantiated rumors flown are true
I'm here for me not you

Nonconglomerate I mean what I say
I'm not your fucking scape
Goat
apparently I've alienated some
It seems my job's half done

You'll never understand it
Try to buy and brand it
I win, you lose, cause it's my job
To keep punk rock elite

This music ain't your fuckin' industry..

#138


Verstuurd vanuit Helsinki.

zondag 29 augustus 2010

Wasted Youth

U&Me back then.



Beste Lea,

Surfen en dan ineens op je pagina.
Ik voel me apart, want het is zeker zeven jaar geleden dat we gesproken hebben. Je hebt nog steeds dezelfde blik als toen ik je leerde kennen. Weet je het nog? We hadden elkaars back meisje. Survivor was je en je foto geeft weer hoe je nog steeds die mentaliteit hebt. Yeah, ik weet dat ik snel door allerlei dingen heen prik die je blijkbaar nog steeds verbergt voor de buitenwereld, maar wij hebben dat. We zeiden soms een dag heel weinig als we bij elkaar waren. Alles op gevoel. One, zei je dan. Het doet pijn dat we niet bijelkaar konden blijven, maar ik moest je droppen na je verraad. Ik heb lang geleden, maar het gaat goed met me. Ik heb van jou geleerd dat mensen dingen doen voor zichzelf uiteindelijk, maar toch..

You hurt my Soul, Lea..

Je titties, die goddamn titties die ik tjapte. Twee volle handen, je piercings in mijn mond en je kettinkje rustend op mijn voorhoofd terwijl jij kreunde.
Jij bent een van de weinige vrouwen waarvan ik kan zeggen dat de 'fake titties' net echt zijn. Ben je nog steeds een 'buiten' fan? Weet je nog dat we betrapt waren in de trein door de conducteur? Ik moet nog steeds lachen om die keer bij je tante thuis dat ik uit het raam moest klimmen.
Ik hoop dat alles goed met haar gaat.

Ach ja, zo gaan dingen in het leven en mensen gaan verder. De kans acht ik klein dat we ooit nog spreken, dus bij deze dank ik je voor de goede tijden. Ik hoop dat je nieuwe vriend net als ik aan je oortjes sabbelt, terwijl hij je 'hit from the back' met een voet op je rug.

Nooit gedacht dat ik je zou verwerken in een Blog.

Tot ziens Lea..

Lea 2010 FB



"jij"
Don't be mad wanneer je dit leest, want dit zijn gewoon dingen die af en toe door mijn hoofd rollen.
Ik heb je iets beloofd en daar hou ik me aan.

437 Ev

zaterdag 28 augustus 2010

3.

Get away from it.

Elke keer dat een bootycall ermee stopt sterft iets in me.
Wat wil je ook, want ze doet het nu met mijn beste vriend. Sterker
nog ze doet het nog niet met hem, maar is verliefd op de beste man en
gaat ervoor.

Power vrouwen, f*ck y'all.

Het is een ander woord voor egoïsme en gewoon een excuus om vrijelijk
met mensen te coïteren. Jullie luisteren slecht, want gaan voor jezelf
staat op de eerste plaats dus verander je van onderwerp als iemand
iets zegt. Je Twittert wijselijk walgelijk, want waar een retweet van
Rev Run kan doen lijken dat je op niveau denkt, doet je Nicki Minaj
playlist anders aantonen.

Goebbels, Göring, Judas en andere verraders.

Ik dank de vlotte babbel god voor het verstrekken van de gave om mij
in een gesprek van vijf minuten veel te laten praten en eigenlijk
totaal niks te zeggen.

Domme vragen bestaan niet heb ik ooit gehoord, maar het woordje
nutteloos is een goede vervanger voor dom.
Ook dank ik de vlotte babbel god voor de gave om in een gesprek dat
ene zinnetje te zeggen, waardoor jij mij alles verteld en ik jou niets.
Tenslotte dank ik de vlotte babbel god voor de gave om te zien dat
wanneer sommige mensen een bepaalt niveau bereikt hebben zij niet meer
groeien.

As I told my friend Proculo, "If they don't grow, I don't show".
..succes met je handicap.



Peace en Powa.

aCe.

Verstuurd vanaf een Fins meer bij Helsinki.

maandag 23 augustus 2010

vrijdag 11 juni 2010

Een ezel.

  • Ik ga naar een afscheid en ik heb een paar traantjes gelaten, omdat mijn broertje huilde.
  • Vriendinnen van vriendinnen bellen me en ik probeer ze te regelen.
  • Mijn vriendin weet niet dat ik lieg als mensen vragen of ik er een heb.
  • Ik loop al jaren rond met een hersenkerf.
  • Ik ben bang voor dode mensen.
  • Ik bid elke avond voordat ik ga slapen, maar zeg dit niet tegen mijn vrienden.
  • Ik heb geen geld, maar ik doe er ook niks aan.
  • Ik kan goed rappen, maar haat optreden.
  • 'Nee' zeg ik te weinig.
  • Ik vertel vaak dat ik het heel druk heb, maar ik doe eigenlijk niets.
  • Mijn echte mening is iets wat weinigen hebben gehoord.
  • Iedereen is achterbaks, omdat ik weinig naar mezelf kijk.
  • Soms manipuleer ik meisjes die mij leuk vinden.
  • Ik ben verliefd, maar schiet in mijn gedrag te kort.
  • Complimenten geef ik mezelf nooit.
  • Ik vind sex met vreemde dames niks aan, maar toch versier ik ze om vervolgens niks te doen.
  • Ik doe zo weinig dat ik niet eens weet welke dag het is.
  • Ik mis mijn vader.
  • Als ik onvolwassen doe heb ik dit door, maar doe er niks mee.
  • Ik ben bang voor verandering.
  • Ik zie mijn omgeving hogerop gaan en ik gun ze niet, omdat ik haat voor niets.
  • Denken doet pijn.
  • Je kan alles wat je wilt bereiken, maar ik wil niets.
  • Ik doe haar pijn met twijfels en lieg dat ik niet twijfel.

Ik rook niet.

zaterdag 29 mei 2010

Waar was ik /Code MCdonalds

Het is bijna een half jaar geleden dat ik iets hier heb gepost. Ik
weet het sorry. Er is zoveel gebeurd in de tussentijd en ik moet
melden dat ik vader ben geworden van een prachtige en zeer gezonde
dochter.

De bevalling ging heel soepel en ik ben super trots dat mij dit
helemaal alleen is gelukt.

Ze weegt 7,8 Couric en ik heb haar net doorgespoeld.

Dit wordt echter geen opsomming van gebeurtenissen het afgelopen half
jaar, maar iets wat me net overkomt.

Code McDonalds.

Mooi als ze toen was herinner ik mij haar nog goed. Licht getint als
een Werther's Echte snoepje, een flinke bos krullen als Foxy Cleopatra
in Goldmember, dikke tieten als dikke tieten en ogen die ik me voor de
geest haal als adembenemend.

Nou ja dat laatste is een beetje overdreven, maar ze had wel een door
onze Schepper persoonlijk voor de deur geplaatst bos hout.

Ze is maar één keer bij me thuis geweest toen ik zestien was. Vanaf
het moment dat ze binnenkwam wist ik niet zeker of het me zou lukken
om met haar te zoenen.

Ze maakte me nerveus, omdat ze heel komisch deed, grappen maakte en al
mijn lades en kastjes inspecteerde.
Eng was het ook, omdat ik dat normaal deed om mijn vrouwelijke gasten
gerust te stellen en voor te bereiden op de film onder de dekens.

Haar karakter en sterke wil, ze wilde eerst niet zoenen, lieten mij
vrijwel meteen een duikvlucht nemen naar de poel der verliefdheid.

Het gekke met verliefd zijn op je 15e als Adje, is dat sex en
verliefdheid behandeld worden als twee aparte entiteiten. Ik ontdekte
dat mijn onder de deken filmtruc heel goed werkte bij verschillende
dames en Code McDonalds kreeg op dat moment letterlijk een vriendje
met sixpack broodjesbuik, wenkbrauw piercing en flikkerig Sisqo kapsel.

Het was het jaar 2000, maar toch. Vriendje.

We groeiden uit elkaar en pas vijf jaar later zouden we weer in
contact komen. Ik ben vergeten hoe, maar ik heb haar naar mijn huis
gelokt met het feit dat ik zou koken.

Ik verbrandde de doperwtjes, de rijst was papperig, maar de kip was
goddelijk. Ik denk dat de zenuwen hun rol geweldig vervuld hadden die
dag.

Het was laat en ze besloot te blijven slapen aangezien het winter was
en ijskoud buiten. We lagen in één bed, onder één deken en een
beetje dicht tegen elkaar aan.

"Nee" kort en krachtig het antwoord toen ik mijn eerste poging deed om
haar te zoenen. In plaats van schaamte of de wil om het nog een keer
te doen werd ik kalm.
Iets in me zei me om haar als goede vriendin te houden en haar
respectvol te behandelen.

Met een glimlach viel ik in slaap..

In de daaropvolgende vijf jaren hielden we regelmatig contact. Soms
maanden niet, maar het zat altijd goed en mijn verliefdheid ebte
langzaam weg.

Vorige week smstten we met elkaar en bekende ik uit het niets mijn
verliefdheid. Ze gaf me het meest onbevredigend antwoord dat ik toen
nodig had.

"Zomaar! Had het best een kans gegeven"

De teleurstelling van een gemiste kans maakt plaats voor kalmte als ik
wakker word naast diepbruine ogen die glimlachen.


Peace en Powa.

Met dank aan CHXOAMSSN, Flo en Adje.

aCe.

Verstuurd vanaf mijn iPhone