donderdag 21 oktober 2010

Glas

De wind raast aan mij voorbij.
Ik voel hem niet.
In de verte staat mijn huis.
Ik zie hem niet.
Het verleden kruipt omhoog als herfstbruine boomtoppen.
Ik wil het niet.
Een vervlogen tijd, een vast begin.
Ik durf het niet.
De wind raast aan mij voorbij.
Ik sta achter glas.


A.R.K.

Verstuurd vanuit mijn huis.

woensdag 6 oktober 2010

Swieber niet stelen.

Ze bereed me. Ik keek naar haar in het duister, terwijl haar hoofd
dichterbij kwam om mij te zoenen. Ik had eigenlijk geen zin. Mijn
telefoon ging over. Het zelfde belletje dat ik al duizenden keren had
gehoord, een sms.
'hey hoe was je solo :P
Lotte'
Daar ging mijn fantasie en het beeldscherm met het betekenisloze
gepomp met het geluid gedempt had iets melancholisch.
Ik staarde naar de muur en de lichtflikkeringen gaven beweging aan.
Een rijke fantasie of toch niet? In ieder geval niet te testen.
Ik trok mijn broek van mijn enkels en begaf me naar de koelkast. Leeg
net als mijn beeldscherm. Ik smste iets betekenisloos terug en waande
mij in een wereld zonder vrouwen.
Al snel dacht ik aan mannen en dat beviel niet. Mannen, wij, zo vol
van onszelf om niks. Vrouwen, zij, zo geniepig in het spel om niks.
Dom of hoer. De schepper geeft keus.
Lang kwaad was ik niet, want ik heb al een aantal jaar door dat
degenen die vergeten, langer leven.
Uiteindelijk gaat alles. Tja, waarheen?
Goede vraag Sherlock, neem nog een biertje en blijf van die wiet af.

Peace en brakka..

Eerlijk.


Verstuurd vanaf een Høkia.