maandag 13 februari 2012

Aceisnogsteedseerlijk

Goh, ik leef nog..
Het is alweer meer dan een jaar geleden dat ik mijn ervaringen deelde. Ik kan natuurlijk gaan opnoemen wat er allemaal gebeurd is in dat jaar, maar dat zou zonde zijn. Leave the memories dead and begraven, net als de bitches die ik geskipt heb.

Ik voel me gewoon weer bewogen om te schrijven.
Inderdaad vanwege allerlei vrouwen, maar ook dat gevoel iets te willen delen met anonieme lezers.
Mijn leven lijkt wel ten opzichte van een jaar geleden wel een film.

Okay ik lieg. Mijn leven is een opeenstapeling van behoeften en wensen die ik probeer uit te voeren door mezelf te sussen met creatieve uitspattingen.
Er waren vorig jaar meer vrouwen, waarvan er nu nog maar een enkele is overgebleven in mijn leven.

Ach, chickies komen en gaan. Dat geeft niet. Zolang ik maar in ze ben geweest. Al was het kort en waardeloos, het gevoel van kunnen zeggen "haar heb ik ook gedaan" blijft magisch.

Vaak hoop ik op dat ene doel in waardoor ik kan uitblinken in iets wat ik echt wil. Ik heb op jonge leeftijd ontdekt dat als ik iets echt wil, ik er ook goed in ben. Die ontdekking heeft teweeggebracht dat ik alles aan doen ben wat ik wil, maar alles en willen zijn twee dingen die niet samen gaan.

Ik compenseer het door een beetje te genieten van alle dingen die ik doe, waardoor ik het ook weer uiteindelijk niet wil.

Welkom in de zevende ring van mijn hels bestaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten