precies meer wat normaal is, maar we komen er wel.
Ik heb een gastschrijveres gevraagd mee te doen met dit kleine verslag
over een eerste mislukking in het nieuwe jaar. Lees, geniet en lach.
Het huilen kan je aan mij over laten.
Het begon goed, smooth zelfs. Eerst het voelen. Mijn hand over haar
lichaam met als smoes "warm maken".
Zoenen mocht niet. Althans nog niet.
Ik zou haar sowieso krijgen, want elke dame die hier komt slapen wordt
gedaan. Zo was, blijft het en zal het zijn. Waarom kwam ze anders
slapen?
Ze had het nodig en hij zou het geven.
Verdomme. Ze wilde niet eens lepeltje lepeltje liggen na een
bedgesprek van een uur. Paniek sloeg lichtelijk toe, maar geen nood de
winst zou komen.
Een kusje. Yes, ze stak haar mondje brutaal naar voren en gaf me een
lief zoentje. Ze draaide weg, maar ik nam haar in een houdgreep.
Haar tong was lang en puntig. Ik had iets losgemaakt in haar. Ze deed
me denken aan een katachtige, slank, lenig, sensueel en gewoon sexy.
Noot van de medeschrijverin: ik herinner mij de gang van zaken heel
anders Adje. Maar go on; wat gebeurde er toen?
Het zou gebeuren. Nu, het moest nu.
Als de Rukus die ik ben was mijn eerste intentie om gelijk te beginnen
zonder preparatie natuurlijk aanwezig.
"Wil je me zwanger maken?". In eerste instantie zag ik mijn levenssap
aankloppen bij haar eitjes, schijt. Daarna zag ik een mooi klein
meisje met zwarte krullen en mooie groene ogen, mee te leven.
Tenslotte zag ik een filmpje voor me dat ik had gezien op internet
over cocktails en aidsremmers, dag zwaard.
Ik dacht aan haar laatste blog verhaaltje. Er stond letterlijk:
Nummer 5 haha!
Een angstig gevoel greep me. Wat als ze mannen expres besmette met
Aids, zoals mijn vader bijna was overkomen?
De slappe teleurstelling die zij voelde was een secundaire deuk in
mijn ego.
Mijn gedachten waren al dusdanig ver afgedwaald dat het er niet meer
toe deed, dacht ik.
Adje zou niet palen, hij was een vriendje.
Noot twee van medeschrijverin: word. Weet je nog dat ik mijn hoofd
stootte, Adje? Niemand zal weten dat die afdruk van je nachtkastje in
mijn voorhoofd veroorzaakt werd door een stuip in mijn slaap. Vandaag
zal ik wijdbeens de straten doorgaan. "Adje Rukus manhandled me" zal
mijn cowboyswag verraden aan de juiste verstaander.
Op het moment van schrijven ligt ze nog naast me. Misschien krijg ik
haar zo ver om toch zonder bescherming te feesten. Zo, niet is de
stand 1 voor de vrouwen en 4768 voor Adje.
Ik hou jullie op de slappe hoogte.
Eindnoot medeschrijverin: gekke Adje. Ik doe niet aan 4e kansen. Kop
op lieverd, ik heb tissues bij me. Easy on the peper en zout en
scrambled please.
Peace en powa,
aCe "Adje Rukus" A.
Met dank aan Asia van ikmoetniks.blogspot.com
(trut)
Verstuurd vanaf mijn gedeukte ego.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten