Ik voel hem niet.
In de verte staat mijn huis.
Ik zie hem niet.
Het verleden kruipt omhoog als herfstbruine boomtoppen.
Ik wil het niet.
Een vervlogen tijd, een vast begin.
Ik durf het niet.
De wind raast aan mij voorbij.
Ik sta achter glas.
A.R.K.
Verstuurd vanuit mijn huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten