retweeted ben voor ongeschreven tweets en direct messages kijken.
Misschien ben ik boos vandaag. Het kan zijn blij en gelukkig, maar dat
is meestal als mijn geld is gestort. Mijn geld is nog niet gestort.
Na mijn ochtendgebed komt het besef dat ik s'avonds naar mijn werk moet.
Ik tel de uren af en denk nog 7 uur en dan zit ik in de tram.
Ik loop naar boven en hoor de bekende muzieknoot van mijn computer die
flitsend snel opstart. Yay.
Mails.. Ongewenste gooi ik weg, evenals de notificaties van mijn
direct messages.
Inbox, zoekbijbaan wil me nog callcenterer maken dan ik al ben en
hyves verteld me elke dag wie bijna jarig zijn. Mensen die ik niet
krabbel, die mij niet tikken, kortom geen moer geven om mijn bestaan.
Dit doen zij niet, omdat de meeste voor mij ook niet bestaan.
Ik walg van Nederland en zijn pretentieuze brij van muziektroep, domme
wijven en skeer zijn. Na 3 krabbels niet meer weten wat je tegenelkaar
moet zeggen, want op je oude werk spraken jullie ook niet.
Ik ben moe van Hyves, twitter, whatever en mijn telefoonverslaving. Ik
heb nergens meer zin in.
Wat wil je dan? Ik hoor het iedereen al zeggen, zo bemoederend en
zichzelf afvragend waarom de emotionele middelmatigheid bij mij nooit
aansluiting heeft gevonden.
Ik weet wat ik wil:
In bed liggen zolang ik wil met mijn telefoon uit.
Een lekkere chick met baka is ook nog wel ruimte voor.
Peace,
Eerlijk.
Vermoeid Verstuurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten